Uformelt sin pulsvarmar-along fortsetter i 2015. I fjor strikka eg 2 av 3 månadar, der desember gjekk ut. Eg prøvde meg på eit par, men ingen av desember sine val fell verkeleg i smak.
I januar derimot, var det eit par som utmerka seg. I mangel på anna brukandes garn tok eg ein råsjans på at eit av hespa med Madeline Tosh Merino Light i farge Tannenbaum passa. Ignorerte alt som heitte strikkefastheit, la opp i minste størrelse og strikka i veg. Kvar av vantane blei strikka over kvar sin kveld. Vel og merke rundt 10 dagar mellom dei, på grunn av at strikkaren sjølv var noko opptatt med musikkøvingar og konsertar. (7/8 øvingar og 2 konsertar frå 1.januar til 10. januar.)
Uansett, pulsvarmarane er strikka på pinne 3, den minste størrelsen i oppskrifta.
Dei minner meg merkeleg nok om våpenskjoldet til Slytherin house. Frå Harry Potter. Smaragdgrønne og deilig lette. Nesten for lette, dei veg heile 23 gram… (!)
Vantane er kanskje litt i minste laget til mine hender, så det spørs om dei landar i gåvekorga.
PS: Merino Light er noko dritt å rekke opp. Ikkje strikk feil.
strikk og kjærleik 